ریشه ی یأس و نا امیدی

قرآن می فرماید:«....انه لا ییأس من روح الله إلا القوم الکافرون   سوره یوسف آیه 87»  جز کافران هیچ کس از مدد خدا

مأیوس نمی شود.

کافر به پوچی ها دل بسته است و دل بستن به پوچی ها همان دل بستن به غیر خدا و مأیوس شدن از لطف و

مدد پروردگار است،از غیر خدا هم که کاری بر نمی آید. به همین دلیل کافر به پوچی و اضطراب دچار می شود

هر کس ، غیر خدا را دارد در واقع چیزی ندارد  چون دل با آن چیزها قانع نمی شود. و چون آن چیزها برایش

ماندنی نیست احساس پوچی می کند.

نا گفته نماند که اگر انسان به خدا وصل شود همه چیز عکس می گردد،کسی که خدا را می خواهد خانه هم

می سازد اما برای این که در آن عبادت کند. در این حال خانه او را به پوچی نمی کشاند و از آن مهمتر حوادث

زمانه او را به دنبال خود نمی برد و تحت تأثیر حادثه سازان، زندگی خود را به دست آن ها نمی دهد، بلکه به

پیروی از انبیاء الهی ، عالم را تحت تأثیر حکم خدا قرار می دهد و بعبارت دیگر در مسیری قرار می گیرد که تاریخ

ساز خواهد بود و نه فرو افتادن در زباله دان تاریخ.                                                            ادامه دارد....